kippen requiem
Door: ineke
Blijf op de hoogte en volg Ineke
17 Mei 2010 | Soedan, Khartoem
beste mensen,
Tja wat moet ik zeggen, om maar met de deur in huis te vallen, de kippen hebben het niet gered. Het lange en vrije leven dat ik voor hen voor ogen had hebben ze helaas niet gekregen. Nee ze zijn niet op de barbecue terecht gekomen.
Afgelopen woensdagmorgen toen ik opstond lag kip Catharina dood op de grond, ze is vermoedelijk in haar slaap gestorven en van de balk afgevallen. Ze lag precies onder haar slaapplek. Kip Anita heeft er een tijdje verdwaasd naast gezeten. Ik was er ook even door van leg zal ik maar zeggen.
Op donderdag begon Kip Anita ook vreemd gedrag te vertonen, ze kroop steeds weg onder de containers, maar wilde nog wel eten en drinken. Vrijdag werd ze echt ziek en ik heb aan de plaatselijke bevolking gevraagd wat ik eraan zou kunnen doen. Een dierenarts is hier een onbekend verschijnsel. Er werd mij geadviseerd om haar water te geven, waarin een aantal chilipepers waren opgelost. Ik heb daar even mee gewacht, want het leek mij een wat onplezierige ervaring voor de kip. In de loop van de dag werd ze steeds zieker en ten einde raad toch de kip maar gevat en met een injectiespuitje het peperwater in haar snavel gedruppeld. Tijdens deze handeling hoorde ik dat de kip een wat reutelende ademhaling had, ze had dus waarschijnlijk gewoon een verkoudheid of de griep. Op het kamp woont ook een Canadese leger verpleegkundige en samen hebben we de kip wat breed spectrum antibiotica, met hetzelfde injectiespuitje in haar snavel gedruppeld.
Ik heb haar ‘s nachts niet meer op de balk gezet, maar een plekje voor haar gemaakt onder een halve ton, die bij de toekel staat als zitplaats. In en uitgang afgeschermd voor eventuele belangstellenden, die wel een lekker hapje in de kip zouden kunnen zien.
Op zaterdagochtend was kip Anita nog steeds in leven, maar was er geen verbetering in haar conditie. Doorgegaan met het geven van de antibiotica.
De mensen hier vroegen wanneer ik de kip op ging eten, het was immers wel duidelijk voor hen dat ze het niet zou overleven. Ik kwam zaterdag terug van de markt met een zakje uien en Santa (mijn cleaning lady) vroeg of de uien voor bij de kip waren.
Ik vermoed dat de kippen, die ingevoerd worden vanuit Uaganda misschien een te lange en te zware reis hebben gehad. Ook zou het kunnen dat het al wat oudere kippen waren en dat ze eigenlijk alleen voor de slacht bedoeld zijn. Op zondagochtend was kip Anita ook dood.
Als er een kippen hemel bestaat hoop ik dat ze daarin nu samen over een sappige weide rond
stappen.
Inmiddels was ik al met een van de jongens van de werkplaats hier bezig om een kippenhok te maken, dat is nu ook bijna af.
Toevallig was ik gisteren bij een mevrouw, die hier langs de weg naar het UN kamp woont en waar ik wel eens wat eten langs breng en zag dat zij een haan, een kip en jawel vier kuikens had rondlopen.
Tja ik durfde het bijna niet te vragen………maar vandaag met onze tolk langs geweest en gevraagd of ik twee kuikens mocht hebben. Dat was geen probleem en als het hok helemaal af is kan ik ze ophalen
Ik weet nog niet hoe ik deze twee zal gaan noemen, dus suggesties zijn welkom.
Greetz,
Ineke
Tja wat moet ik zeggen, om maar met de deur in huis te vallen, de kippen hebben het niet gered. Het lange en vrije leven dat ik voor hen voor ogen had hebben ze helaas niet gekregen. Nee ze zijn niet op de barbecue terecht gekomen.
Afgelopen woensdagmorgen toen ik opstond lag kip Catharina dood op de grond, ze is vermoedelijk in haar slaap gestorven en van de balk afgevallen. Ze lag precies onder haar slaapplek. Kip Anita heeft er een tijdje verdwaasd naast gezeten. Ik was er ook even door van leg zal ik maar zeggen.
Op donderdag begon Kip Anita ook vreemd gedrag te vertonen, ze kroop steeds weg onder de containers, maar wilde nog wel eten en drinken. Vrijdag werd ze echt ziek en ik heb aan de plaatselijke bevolking gevraagd wat ik eraan zou kunnen doen. Een dierenarts is hier een onbekend verschijnsel. Er werd mij geadviseerd om haar water te geven, waarin een aantal chilipepers waren opgelost. Ik heb daar even mee gewacht, want het leek mij een wat onplezierige ervaring voor de kip. In de loop van de dag werd ze steeds zieker en ten einde raad toch de kip maar gevat en met een injectiespuitje het peperwater in haar snavel gedruppeld. Tijdens deze handeling hoorde ik dat de kip een wat reutelende ademhaling had, ze had dus waarschijnlijk gewoon een verkoudheid of de griep. Op het kamp woont ook een Canadese leger verpleegkundige en samen hebben we de kip wat breed spectrum antibiotica, met hetzelfde injectiespuitje in haar snavel gedruppeld.
Ik heb haar ‘s nachts niet meer op de balk gezet, maar een plekje voor haar gemaakt onder een halve ton, die bij de toekel staat als zitplaats. In en uitgang afgeschermd voor eventuele belangstellenden, die wel een lekker hapje in de kip zouden kunnen zien.
Op zaterdagochtend was kip Anita nog steeds in leven, maar was er geen verbetering in haar conditie. Doorgegaan met het geven van de antibiotica.
De mensen hier vroegen wanneer ik de kip op ging eten, het was immers wel duidelijk voor hen dat ze het niet zou overleven. Ik kwam zaterdag terug van de markt met een zakje uien en Santa (mijn cleaning lady) vroeg of de uien voor bij de kip waren.
Ik vermoed dat de kippen, die ingevoerd worden vanuit Uaganda misschien een te lange en te zware reis hebben gehad. Ook zou het kunnen dat het al wat oudere kippen waren en dat ze eigenlijk alleen voor de slacht bedoeld zijn. Op zondagochtend was kip Anita ook dood.
Als er een kippen hemel bestaat hoop ik dat ze daarin nu samen over een sappige weide rond
stappen.
Inmiddels was ik al met een van de jongens van de werkplaats hier bezig om een kippenhok te maken, dat is nu ook bijna af.
Toevallig was ik gisteren bij een mevrouw, die hier langs de weg naar het UN kamp woont en waar ik wel eens wat eten langs breng en zag dat zij een haan, een kip en jawel vier kuikens had rondlopen.
Tja ik durfde het bijna niet te vragen………maar vandaag met onze tolk langs geweest en gevraagd of ik twee kuikens mocht hebben. Dat was geen probleem en als het hok helemaal af is kan ik ze ophalen
Ik weet nog niet hoe ik deze twee zal gaan noemen, dus suggesties zijn welkom.
Greetz,
Ineke
-
17 Mei 2010 - 18:57
Ellen:
Jeetje Ien, wat lullig voor je! Ik vind het helemaal gewoon sneu voor je. Ik hoop dat je kuikens een langer leven voor de boeg hebben!!! -
18 Mei 2010 - 07:59
Maria En Lau:
Lieve Ineke,
Je moet ze natuurlijk de zelfde naam geven. Ze zijn inmiddels gereincarneerd in nieuwe pullen, dus hou de namen Catharina en Anita maar aan. Bovendien klinken deze 2 namen al vertrouwd voor je en zal het verdriet gauw slijten.
Tip van Lau: kippen hebben een loopplankje nodig om op de stok te gaan zitten, met kleine dwarslatjes, zodat ze niet naar benee glijden als ze gladde pootjes hebben.
Wij verheugen ons op 2 juni wanneer we je weer zien en je verhalen horen.
Liefs van Maria en Lau -
19 Mei 2010 - 06:00
Jetty:
Jeetje, jammer. Leuk dat je weer nieuwe hebt weten te regelen. Komen zij naar daar de 2e? of jij hier?
-
19 Mei 2010 - 22:16
Elise:
curry en corn??? -
19 Mei 2010 - 22:19
Elise :
kerrie natuurlijk bedoel ik. -
20 Mei 2010 - 06:15
Marcel W:
Piri & piri?
Sterkte met de verwerking en heeeeel veeeel plezier van je nieuwe pulletjes!
Gr Marcel -
21 Juni 2010 - 07:49
Monique :
Tsjonge jonge jonge wat een verhaal dan deden we het vroeger wel beter met zn tweeen toen we nog in Holland in de kippen zaten!
Dit is dramatisch.
Maar heb je de nieuwe kuikens al? Ik loop geloof ik achter, tsja druk druk druk met vrouwen in de tuin. Ik denk dat ik daar ook maar een loopplankje voor ga maken :) Maar geloof mij je kunt beter kippen houden.
Een naam..... mogen het ook rugnummers zijn?
xxx
Mo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
